Na een periode van loslaten, soulsearchen en de draad weer oppakken zie ik ze weer staan; mannen. Ze zijn echt overal! Hartstikke spannend natuurlijk, maar naar wie glimlach ik wel en naar wie niet? Op straat heb ik maar enkele seconden om te beslissen en check ik leeftijd (18+), trouwringen, kinderstoeltjes, grijze slapen en schoenen. Lijkt dat goed, dan zet ik een zoete glimlach op en zijn de drie seconden en leuke man ook al voorbij. Veel lastiger is het, als er een gesprekje aangeknoopt kan worden, zoals wachtend bij een stoplicht of bushalte. Dan bak ik er niks van. Woorden voortbrengen lukt opeens niet meer, dus kom ik niet verder dan schichtig opzij kijken. Tijdens het stappen wacht ik op initiatief van de ander en de openingszin hoeft dan niet eens zoveel voor te stellen. Negen van de tien keer krijg ik te horen dat ik wat vrolijker moet kijken (beste mannen, zo kijk ik nou eenmaal met een ontspannen gezicht, ik ga er verdorie niet bijlopen als The Joker..) maar als hij leuk is komt hij ermee weg. Zoniet, dan trek ik een verveelde hoor-ik-al-voor-de-tiende-keer-vandaag-blik en dan is de boodschap wel duidelijk. De aller-aller-aller-aller-ergste openingszin die ooit mijn oren bevuild heeft was zonder twijfel ‘Wil je hem er bloot in hebben?’. Als ik ooit een stomp had moeten uitdelen, dan was het toen in die Friese plattelandsdiscotheek aan die zak hooi! In plaats daarvan ben ik beledigd weggelopen. Ik vrees dat ‘ie nog meer slachtoffers heeft gemaakt daarna...
Is m’n interesse echter gewekt na een gevatte of wat minder gevatte openingszin en raak ik in gesprek, dan probeer ik informatie in te winnen: leeftijd, woonplaats, werk, interesses. Waarbij ik ondertussen –onopvallend- zijn kleren, schoenen en vriendengroep scan. Veel minnetjes en weinig plusjes? Elke smoes om door te lopen is geoorloofd. Bij veel plusjes en weinig minnetjes kon het nog wel eens een lange, leuke avond worden. Maar goed, wat weet je nou al helemaal na een keertje kletsen tijdens het stappen? Misschien heeft hij thuis wel Frans Bauer-sjaaltjes aan de muur hangen of is zijn idee van een ideale vakantie twee weken wegbroeien in all-inclusive resort ‘El Cheapo’ in een of andere hete badplaats. Mag ik bedanken voor de eer? Want laten we wel wezen, een beetje dezelfde smaak en interesses is toch een deel van de welbekende klik. Ook iets waar ik op let, of ik hem hoor; de klik. Misschien is het een niet te missen klap, een donderslag, met een hoop vuurwerk. Of juist een nauwelijks waarneembaar plofje begeleid door een miezerig vonkje, een soort slof rotje zeg maar. Nou, daar trek ik mijn mondhoeken niet voor in de krul! En hoor ik een overduidelijk ‘klik-klak’ dan houdt ‘ie van mannen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten