Dat ik me als single thuis prima vermaak is bekend. Daarnaast is afspreken met vriendinnen altijd gezellig. Maar ik deins er ook niet voor terug om in mijn eentje naar de bioscoop te gaan, ergens koffie te drinken of een stedentrip te maken. Ik ben op dat gebied geen brugpieper meer en kan een uiterst zelfverzekerd gezicht opzetten richting alle stellen en groepjes die me aanstaren. Ik steek nog net m’n tong niet uit. Mooie momenten kan ik alleen niet delen en dan is aardig mannelijk gezelschap van harte welkom. Om luie cupido een handje te helpen heb ik onlangs mijn eerste stappen in de wereld van het daten gezet. Samen met vriendin K. meldde ik me aan voor een avond speeddaten georganiseerd door Speeddaten.nl
Giechelend oefenen we die avond met een kookwekker in de hand hoeveel we over onszelf kunnen vertellen in anderhalve minuut. Drie minuten per man, per date, dat gaat snel! Een hoop ge-euh en gegiebel later staan we in de rij voor onze matchkaart. We knijpen elkaar even nerveus in de arm, waar zijn we aan begonnen?! Wat een spanning. Maar snel een rosé bestellen. Na de eerste drie, ietwat ongemakkelijke, gesprekjes zitten we als volleerd speeddaters te praten met onze dates. Tijdens de pauze is de tussenstand als volgt; beide nog geen Ja aangekruist. Lol hebben we wel, de accenten van de mannen van buiten de stad zijn ook zo vermakelijk. Aan het eind van de avond leveren we onze matchkaart in en die bevat alleen Nee’s en geen Ja’s. Geen matches dus. Maar dat deert ons niet zo, we hebben een erg leuke avond gehad en hebben toch maar mooi met 21 mannen gekletst. Met een druk hoofd van al het gebabbel fiets ik later die avond een beetje hyper naar huis. Misschien de volgende keer maar een slowdate?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten