In de wolken!

Hoe blij kan je worden van een nieuwe badjas? Nou...heeeeeel blij! Ben in de wolken met m'n nieuwe badjas, hij is van PiP Studio en hoort bij de Birds in paradise collectie. Na 11 (!) jaar was mijn Hema 'Good morning' badjas toch echt aan vervanging toe en deed ik onlangs twee pogingen om een mooie nieuwe te scoren. Het werden twee miskopen; een roze fleece badjas was zo statisch dat er één knetterende vonkenregen vanaf kwam als ik hem uittrok -stond ik zo ongeveer de electric boogie te dansen in de slaapkamer- en een wit exemplaar van badstof bleek, eenmaal uit de verpakking, zo dun als een versleten washandje. Ik kon het dan ook niet laten om voor de derde keer dit jaar binnen te wandelen bij de linnenexpert om me opnieuw te vergapen aan de PiP-badjassen. Vogels, bloemen, velours en met capuchon...wauw! M'n moeder gaf me het duwtje in de rug dat ik nodig had (want duur), maar even later stond ik trots weer buiten met de allermooiste badjas ooit. Mooi, warm en hij past ook nog bij de inrichting van m'n huis! 

          

Verhaaltje voor het slapengaan

Eén van de leukste taken van het juf-zijn vond ik het voorlezen aan de kinderen. Vooral het voorlezen van een prentenboek aan de allerkleinsten; stemmetjes opzetten, gebaren maken en het laten zien van de illustraties hebben er vaak voor gezorgd dat de kinderen met open mond zaten te luisteren. Zelf ging ik als kleuter ook helemaal op in de verhalen die voorgelezen werden, op school en thuis. Volgens mij heeft mijn moeder me tot mijn elfde voorgelezen! Altijd fijn om ingestopt te worden door je moeder en even te luisteren naar een verhaaltje. Zou iedere ouder met zijn kinderen moeten doen. De boeken die ik kreeg als kind, die heb ik nog en ze zijn me zo dierbaar! Ik heb ze er laatst weer eens bij gepakt. Zo mooi, de smoezelig geworden bladzijdes, de illustraties die voor altijd zijn opgeslagen in mijn hoofd en het achterhaalde taalgebruik. Ze liggen op mijn nachtkastje en ik lees er wel eens in. Lekker ontspannend voor het slapengaan.

Pinkeltje kreeg ik op mijn 3e verjaardag

Het boek 'Knofje, waar zit je?' heb ik gewonnen!

Daten in een hogere versnelling

Dat ik me als single thuis prima vermaak is bekend. Daarnaast is afspreken met vriendinnen altijd gezellig. Maar ik deins er ook niet voor terug om in mijn eentje naar de bioscoop te gaan, ergens koffie te drinken of een stedentrip te maken. Ik ben op dat gebied geen brugpieper meer en kan een uiterst zelfverzekerd gezicht opzetten richting alle stellen en groepjes die me aanstaren. Ik steek nog net m’n tong niet uit. Mooie momenten kan ik alleen niet delen en dan is aardig mannelijk gezelschap van harte welkom. Om luie cupido een handje te helpen heb ik onlangs mijn eerste stappen in de wereld van het daten gezet. Samen met vriendin K. meldde ik me aan voor een avond speeddaten georganiseerd door Speeddaten.nl

Giechelend oefenen we die avond met een kookwekker in de hand hoeveel we over onszelf kunnen vertellen in anderhalve minuut. Drie minuten per man, per date, dat gaat snel! Een hoop ge-euh en gegiebel later staan we in de rij voor onze matchkaart. We knijpen elkaar even nerveus in de arm, waar zijn we aan begonnen?! Wat een spanning. Maar snel een rosé bestellen. Na de eerste drie, ietwat ongemakkelijke, gesprekjes zitten we als volleerd speeddaters te praten met onze dates. Tijdens de pauze is de tussenstand als volgt; beide nog geen Ja aangekruist. Lol hebben we wel, de accenten van de mannen van buiten de stad zijn ook zo vermakelijk. Aan het eind van de avond leveren we onze matchkaart in en die bevat alleen Nee’s en geen Ja’s. Geen matches dus. Maar dat deert ons niet zo, we hebben een erg leuke avond gehad en hebben toch maar mooi met 21 mannen gekletst. Met een druk hoofd van al het gebabbel fiets ik later die avond een beetje hyper naar huis. Misschien de volgende keer maar een slowdate?