Denktank

Ze zitten me regelmatig in de weg; mijn eigen gedachten. Gelukkig ben ik door een cursus mindfulness wel beter gaan begrijpen hoe het werkt in je hoofd. Gedachten worden de hele dag door geproduceerd, ze komen en ze gaan ook weer. Het zijn geen feiten en ze hebben een sterke voorkeur voor negativiteit. De kunst is om alleen op te merken dat er een gedachte is, zonder erop in te gaan. Er ontstaat dan ruimte en rust in je hoofd en je komt minder snel in de piekerstand terecht. Het kost wel tijd en moeite om je dit een beetje eigen te maken, ik doe dagelijks aandachtsoefeningen om te voorkomen dat ik alleen maar in mijn hoofd zit. Toch komt het nog wel eens voor dat ik mezelf verlies in (negatieve) gedachten en daardoor eindeloos pieker, dan is acceptatie heel belangrijk. Lief zijn voor jezelf en accepteren dat er nou eenmaal momenten zijn dat je je laat meevoeren door gedachten die je niet verder helpen. 

Afgelopen zomer dacht ik veel na over manieren om mijn gedachten te laten stoppen. Inmiddels weet ik dat het niet zo werkt, maar al dat denken bracht me toen ook een paar mooie inzichten. Zoals een zin die in mij opkwam en die ik tot mijn eigen verbazing steeds kleiner kon maken, zodat de essentie steeds eenvoudiger werd:

Zo is het dan toch gewoon?
Zo is het dan gewoon?
Zo is het gewoon.
Zo is het.
Het is zo.
Het is.

Door het ontleden en omdraaien van die zin in mijn hoofd besefte ik glashelder dat je een situatie zelf groter of kleiner kunt maken met gedachten en woorden. Het eenvoudige 'Het is' voelt een stuk zekerder en rustiger aan dan het onzekere 'Zo is het dan toch gewoon?'. Overpeinzingen en denkmomenten kunnen dus ook heel waardevol zijn. Ze leveren oplossingen, goede ideeën en inzichten en die heb je nodig in je leven.

Dit beeldje van een zwijgende boeddha

kreeg ik laatst van een lieve vriendin